Hoe innovatie ontstaat uit ervaring van zeer dichtbij.

maxon kwaliteitsingenieur Noëlle Bracher is het gewend dingen direct uit te proberen. Zij verklapt ons waardoor zij een betere ingenieur is geworden. 

Noëlle Bracher
is met enige praktijkervaring bij maxon aan de slag gegaan. Tijdens haar studie medische technologie aan de ETH Zürich specialiseerde Noëlle zich op exoskeletten voor de rehabilitatie van mensen met aandoeningen aan het zenuwstelsel, zoals een dwarslaesie of beroerte. Voor haar masterscriptie ontwikkelde de 26-jarige uit Bern een prototype voor de behandeling van neuropathische pijn, oftewel zenuwpijn, bij mensen met amputaties. Dit deed zij met behulp van virtual reality en sensorische feedback uit elektrische zenuwstimulatie. 

Noëlle testte de virtual reality uitvoerig op zichzelf, totdat ze de slag te pakken had. Al deze proeven en haar slechts beperkte kennis van programmeren kostte haar soms veel hoofdbrekens, letterlijk en figuurlijk. "Ik werkte voor het eerst met virtual reality", herinnert Noëlle zich. "Mijn animaties verschenen vertraagd op het beeldscherm en aan het einde van de dag was ik zo zeeziek, dat het systeem meer pijn veroorzaakte dan pijn te verlichten." Op een dag was Noëlle op weg naar huis van het laboratorium eindelijk niet meer zo duizelig. "Die vooruitgang van zo dichtbij te ervaren, omdat ik het systeem op mijn eigen lichaam kon testen, heeft mijn zelfvertrouwen een enorme boost gegeven." 

Deze methodische proeven zelf uit te voeren, paste ze ook bij andere projecten toe. Voor een stage werkte Noëlle aan een apparaat voor rehabilitatie van de arm, dat de zwaartekracht tegengaat. "Natuurlijk heb ik ook die prototypen meermaals op mijzelf uitgeprobeerd", vertelt ze. Om de gebruiksvriendelijkheid te beoordelen, bezochten zij en haar team patiënten en therapeuten uit revalidatiecentra en ziekenhuizen in Zwitserland. 

Tijdens een andere stage werkte Noëlle samen met ingenieurs aan een exoskelet voor mensen met een dwarslaesie, dat door veren voorgespannen gewrichten heeft. Het team wilde uitzoeken of deze zogenaamde variabele stijfheid een positieve invloed heeft bij het lopen op oneffen ondergrond. Opdat de patiënten stabiel kunnen staan en lopen, hebben zij krukken nodig. Om bij het dragen van het exoskelet het effect van de veerspanning te beoordelen, meten de ingenieurs in welke mate een proefpersoon aangewezen is op zijn of haar krukken. Hiervoor mat Noëlle de desbetreffende spieractiviteit in schouders en armen, terwijl de stijfheid van het exoskelet werd aangepast. In dit exoskelet zitten mechanismen van maxon, namelijk de motoren EC 90 flat, MILE-encoders en ESCON-controllers. "Hierdoor werd mijn interesse in maxon gewekt en daarom solliciteerde ik voor deze baan", zegt Noëlle. 

"Een saaie baan zou het allerergste zijn. Ik ben hier nu ruim een jaar en weet zeker dat ik me bij maxon nooit zal vervelen." 

Tegenwoordig is Noëlle werkzaam bij de Medische technologie in Sachseln. "Als kwaliteitsingenieur concentreer ik me op de documentatie, zoals gebruikelijk is voor deze baan. Ik bekijk projectdocumenten en maak nieuwe ontwerpen, die zijn gebaseerd op de verzoeken van klanten." Haar huidige taken zijn niet meer zo dicht bij de patiënt als tijdens haar stages, maar haar ervaring helpt haar beter met team en klant te communiceren. 

Noëlle testte de virtual reality uitvoerig op zichzelf, totdat ze de slag te pakken had. 

"Ik werk nu in een team aan meerdere projecten, waarbij iedereen zijn/haar gespecialiseerde kennis inbrengt en specifieke taken heeft", licht Noëlle toe. De veelzijdige vakkennis en perspectieven bij maxon zijn een welkome afwisseling ten opzichte van haar ervaring in de wetenschap, waar de meeste studenten of professoren dezelfde interesses en zienswijzen op hetzelfde thema hebben. "Ik hou ervan met mensen van verschillende afkomst en uit verschillende sectoren samen te werken in een dynamische omgeving. Ik begeleid hier een product tijdens de gehele ontwikkeling."  

Noëlle weet dat haar bijdrage bij maxon niet zo zichtbaar is als bij haar vroegere projecten, waarbij ze direct in contact stond met patiënten en medisch personeel. Maar ze ziet nu het grotere potentieel: "De projecten tijdens mijn studietijd waren gebaseerd op onderzoek, wat betekent dat slechts weinig patiënten gebruik konden maken van de techniek, omdat deze niet commercieel beschikbaar was", zegt ze. "Als klanten van maxon echter een medisch product ontwikkelen en op de markt brengen, profiteren aanzienlijk meer patiënten daar direct van." 

Voor de Zwitserse draait alles om de patiënt. Tijdens haar masterscriptie heeft ze geleerd dat vooral chronische, neuropathische pijnen heel complex zijn. "Ook al zien we enorme vooruitgang in de geneeskunde en techniek, is de behandeling van zulke pijnen nog steeds heel lastig", zegt ze. Dat kan er op den duur toe leiden dat patiënten zich angstig, hulpeloos en depressief voelen. 

Patiënten met chronische pijn te helpen, gaf de studie van Noëlle een bijzondere betekenis. Al deze vroegere praktijkervaring heeft nu nog steeds invloed: "Bij sommige projecten zitten we bij maxon echt tegen de grens van het haalbare aan. Dat is best wel bijzonder", vertelt de kwaliteitsingenieur enthousiast. 

"Geen dag is hetzelfde wanneer men aan projecten werkt", voegt ze toe, maar dat is juist precies wat de kwaliteitsingenieur wil. "Een saaie baan zou het allerergste zijn. Ik ben hier nu ruim een jaar en weet zeker dat ik me bij maxon nooit zal vervelen."